خطرناکترین راهها برای رسیدن به مدرسه.
۸۰۰ متر در مسیر پر نشیب کوه
کودکان روستای کوهستانی "اتوله ار" در منطقۀ لیانگشان در استان سیچوان چین طاقتفرساترین راه به سوی مدرسه را طی میکنند. آنها هر روز مجبورند از راهی خطرناک در دل این کوه صخرهای بالا بروند و پس از تمام شدن مدرسه دوباره از همین راه پایین بیایند.
کودکان روستای کوهستانی "اتوله ار" در منطقۀ لیانگشان در استان سیچوان چین طاقتفرساترین راه به سوی مدرسه را طی میکنند. آنها هر روز مجبورند از راهی خطرناک در دل این کوه صخرهای بالا بروند و پس از تمام شدن مدرسه دوباره از همین راه پایین بیایند.
به پایین نگاه نکنید!
این کودکان حدود ۹۰ دقیقه از یک نردبان طنابی معلق بالا میروند. تا به حال چندین کودک از بالای این نردبان سقوط کردهاند که شماری از آنان جان خود را از دست دادهاند. مسئولان استان سیچوان اخیرا تصمیم گرفتهاند که نردبانی از جنس فلز روی این صخرهها نصب کنند.
مسیر چوبی
این وضعیت تنها در روستای کوهستانی "اتوله ار" حاکم نیست. در روستاهای منطقۀ "گوانگشی" در جنوب چین هم کودکان به خاطر رسیدن به مدرسه "نونگیونگ" مجبورند دو ساعت تمام یک راه چوبی را از فراز کوه به پایین بپیمایند. این راه خطرناک چوبی هیچ نردهای در کنارههایش نیز ندارد که بچهها بتوانند برای پایین آمدن دستشان را به آن بگیرند.
نوع دیگری از قایق سواری!
ماجراجویی ناشی از ضرورت محض: کودکان یک روستای دورافتاده در استان "ریزال" در فیلیپین با چنین قایقهایی که از چوب بامبو ساخته میشوند، خود را به مدرسه میرسانند. میلیونها کودک فیلیپینی هر روز مجبورند برای رسیدن به مدرسه از چنین راهها و موانع دشواری گذر کنند.
تیوبسواری به شیوۀ فیلیپینی
دو پسربچه فیلیپینی در حالی که به زور خود را روی یک تیوب جای دادهاند از مدرسه به خانه بازمیگردند. بخشی از مسیر روزانه آنها گذر از تُندآب رودخانه است. لباس مدرسه این بچهها باید برای روز بعد کاملاً خشک باشد.