تصور کنید در یک کشور خارجی میدان یا خیابانی به اسم ایران یا تهران نامگذاری شده باشد. شما هم گذرتان به این کشور افتاده و برای دیدن جایی که نام کشورتان را بر خودش دارد می روید، اما می بینید اسم ایران را به اشتباه به جای IRAN نوشته اند ERAN یا به جای TEHRAN نوشته اند TIHRAN چه حالی به شما دست می دهد؟
حالا تصور کنید یک توریست، تاجر یا مقام دولتی خارجی را که برای گردش یا کاری به ایران آمده است. او در پایتخت کشور ما با تابلوهای حاوی اسامی میدان‌ها، خیابان‌ها، بانک ها، مراکز خرید یا اداراتی مواجه می شود که یا هیچ ردی از زبان انگلیسی به عنوان زبان بین المللی بر آنها دیده نمی شود یا اگر باشد سرشار از اشتباهات املایی و گاه دستوری است.
به عنوان مثال، نام گذاری میدان آرژانتین در مرکز تهران اقدامی بود با هدف دوستی میان این کشور و ایران که سالها پیش <قبل ازخلافت آخوندان>انجام گرفت. با این حال سالهاست بر تابلوهایی که بر روی چهارگوشه این میدان نصب شده و نام آرژانتین به زبان های فارسی و انگلیسی بر آن هانقش بسته واژه آرژانتین به زبان انگلیسی را به اشتباه نوشته اند.
بر اساس املای صحیح نام این کشور Argentina نوشته می شود. اما بر روی تابلوهای این میدان این نام به دو شیوه متفاوت Argentine و Aarzhaanteen درج شده است. اگر چه در زبان لاتین شیوه نوشتاری نام این کشور Argentine است اما آنچه بر روی تابلوی دیگر نوشته شده ریشه در هیچ زبانی ندارد و تنها از بی سوادی تهیه کننده و طراح این تابلو ها حکایت می کند.
انگلیسی به این شکل است: " Gandhi" با این حال در تابلوهایی که شهرداری تهران در سرتاسر این خیابان نصب کرده است نام او را به اشتباه "Gandi” درج کرده است.
در موردی دیگر شهرداری منطقه 11 تهران خواسته است یاد "هانری کُربَن" فیلسوف و شرق شناس فرانسوی را گرامی بدارد و به همین منظور یکی از خیابان های شهر را به نام او اسم گذاری کرده. با این حال در تابلویی که در این خیابان نصب شده هانری کربن را که به لاتین باید به صورت Henry Corbin نوشت به غلط این گونه نوشته است: HANRI KARBON
قصه اشتباه نویسی اسامی خارجی در تهران اما به این ها خلاصه نمی شود، نگاهی به تابلوی اسامی خیابان های "برزیل"، "سئول"، "پاتریس لومومبا"، "نوفل لوشاتو" و دیگر خیابان های تهران که اسامی خارجی دارند نشان می دهد شهرداری تهران شیوه صحیح نوشتاری این اسامی در زبان اصلی را<در نهایت بی سوادی> رعایت نکرده و اغلب انها را به اشتباه نوشته است.
بخش دیگر ماجرای اشتباه نویسی در تابلوهای شهری تهران نه به اسامی خاص که به دستور زبان بر می گردد. دو زبانه نویسی در تابلوهای شهری در حقیقت با این هدف انجام می گیرد که غیر از هموطنان فارسی زبان اگر فردی بیگانه گذرش به این شهر افتاد با نگاهی به تابلوها مسیر خود را پیدا کند. با این حال بسیاری از تابلوهای شهری تهران که از قضا به زبان انگلیسی هم روی آنها چیزی نوشته شده است نه تنها کمکی به افراد خارجی نمی کند بلکه آنها را بیش از پیش سردرگم خواهد کرد.
به عنوان مثال در ایستگاه مترو میدان انقلاب مثل دیگر ایستگاه ها تابلوهایی زرد رنگ نصب شده است که موقعیت مکانی را به شما یادآوری می کند. بر روی این تابلوها به فارسی اسم ایستگاه میدان انقلاب نوشته شده. در زیر آن اما به جای آنکه برای فهم افراد انگلیسی زبان این عنوان نوشته شده باشد فقط به زبان موسوم به "پینگلیش" همان عبارت بالایی درج شده است که نه به درد مخاطبان فارسی زبان می خورد و نه دردی از انگلیسی زبان ها دوا می کند.!!..<این اوج بیسوادی دست اندرکاران در خلافت آخوندان نیست؟؟>.
موردی دیگر تابلوهایی است که شهرداری یا پیمانکاران طرف قراردادش در هنگام اجرای پروژه ها به صورت موقت نصب می کنند. این تابلوها هم اگر چه موقتی هستند اما در پاره ای مواقع در نوع خود بی نظیرند. بر روی یکی از این تابلوها، که چند روز پیش اسدالله امرایی مترجم شناخته شده آن را در فیسبوک خود منتشر کرده و روی یک پل عابر پیاده نصب شده است، به فارسی نوشته شده: " والدین گرامی مراقب کودکان خود باشید." در وسط تابلو نیز علامت سقوط گذاشته شده
در موردی دیگر شهرداری منطقه 11 تهران خواسته است یاد "هانری کُربَن" فیلسوف و شرق شناس فرانسوی را گرامی بدارد و به همین منظور یکی از خیابان های شهر را به نام او اسم گذاری کرده. با این حال در تابلویی که در این خیابان نصب شده هانری کربن را که به لاتین باید به صورت Henry Corbin نوشت به غلط این گونه نوشته است: HANRI KARBON
قصه اشتباه نویسی اسامی خارجی در تهران اما به این ها خلاصه نمی شود، نگاهی به تابلوی اسامی خیابان های "برزیل"، "سئول"، "پاتریس لومومبا"، "نوفل لوشاتو" و دیگر خیابان های تهران که اسامی خارجی دارند نشان می دهد شهرداری تهران شیوه صحیح نوشتاری این اسامی در زبان اصلی را<در نهایت بی سوادی> رعایت نکرده و اغلب انها را به اشتباه نوشته است.
بخش دیگر ماجرای اشتباه نویسی در تابلوهای شهری تهران نه به اسامی خاص که به دستور زبان بر می گردد. دو زبانه نویسی در تابلوهای شهری در حقیقت با این هدف انجام می گیرد که غیر از هموطنان فارسی زبان اگر فردی بیگانه گذرش به این شهر افتاد با نگاهی به تابلوها مسیر خود را پیدا کند. با این حال بسیاری از تابلوهای شهری تهران که از قضا به زبان انگلیسی هم روی آنها چیزی نوشته شده است نه تنها کمکی به افراد خارجی نمی کند بلکه آنها را بیش از پیش سردرگم خواهد کرد.
به عنوان مثال در ایستگاه مترو میدان انقلاب مثل دیگر ایستگاه ها تابلوهایی زرد رنگ نصب شده است که موقعیت مکانی را به شما یادآوری می کند. بر روی این تابلوها به فارسی اسم ایستگاه میدان انقلاب نوشته شده. در زیر آن اما به جای آنکه برای فهم افراد انگلیسی زبان این عنوان نوشته شده باشد فقط به زبان موسوم به "پینگلیش" همان عبارت بالایی درج شده است که نه به درد مخاطبان فارسی زبان می خورد و نه دردی از انگلیسی زبان ها دوا می کند.!!..<این اوج بیسوادی دست اندرکاران در خلافت آخوندان نیست؟؟>.