.

ما در زندگی روزمره‌ مان چنان در تدارک جهنمی برای نابودی همه چيزيم كه فرصت ديدن و درک دقايق زيبا را از دست می‌دهيم.



۰۴ اردیبهشت ۱۳۹۲

سهم زنان ایران از دریا، دیروز و امروز

فصل گرما و دریا نزدیک است. و باز زنان ایرانی در <خلافت> اسلامی تبدیل به "معضلی" می‌شوند که در گذشته نه چندان دور تصور چنین روزگاری و استفاده از چنین واژگانی به مخیله هیچ‌کس نمی‌رسید.

اینجا ایران بود

تصویری مربوط به دهه پنجاه شمسی. قشر متوسط و نوپا در آن زمان تعطیلات تابستان را در سواحل شمالی و جنوبی کشور می‌گذراند.
 صدها هزار خانواده، پیر و جوان در پلاژهای شهرهایی همچون رامسر و نوشهر روزهای داغ تابستان را در کنار دریا و با نوای "رادیو دریا" می‌گذراندند.


زن و تابستان

بعد از انقلاب، پوشش زنان در ایران به "معضلی" برای نظام جمهوری اسلامی تبدیل شد. این "معضل" خود را بیشتر با آغاز فصل گرما به نمایش می‌گذارد.

زن و دریا

خبرگزاری‌ شبستان گزارش می‌دهد: «حضور گردشگران در شهرها و روستاهای همجوار با مناطق گردشگری به ویژه سواحل دریا بر همه ابعاد زندگی این افراد تاثیر گذاشته و هنجارها کم کم به بی‌هنجاری و قانون شکنی مبدل می‌شود و سبک زندگی افراد منطقه را تغییر می‌دهد.»

خبرگزاری‌شبستان<آخوندی> گزارش می‌دهد:« عدم رعایت حجاب، پخش موسیقی‌های مبتذل!، شنای مختلط مردان و زنان و رقص و پایکوبی توسط برخی از افراد در سواحل دریا، مهم‌ترین معضلاتی است که سواحل شمال کشور را در خود احاطه کرده است.»
از طرف دیگر عدم نظارت بر اماکن اقامتی و ویلاهای ساحلی و اجاره ویلا و سوییت به دختران و پسران بدون اخذ مدارک شناسایی که ممکن است انواع منکرات در آن انجام شود!!!، مشکلی بر دیگر مشکلات افزوده است.»


خبرگزاری‌شبستان سئوال می‌کند:«حال باید پرسید پس طرح‌های فرهنگی حجاب و عفاف در سواحل دریا کجاست؟ برخورد ماموران با بی‌حجابی چگونه است یا بهتر بگوییم بی‌حجابی از نظر ماموران چیست؟ آیا طرح‌های سالم‌سازی دریا قدرت مقابله با بی‌حجابی را دارد؟»

سی‌وچهار سال گذشت، اما

گزارش و سئوالات خبرگزاری شبستان تنها نمونه‌ای از این دست گزارش‌های خبرگزاری‌های رسمی و نیمه رسمی در ایران هستند که در سی و چهارمین سالگرد تشکیل جمهوری اسلامی مطرح می‌شوند.
برنامه‌هایی که هر ساله با آغاز فصل تابستان توسط مسئولان! فریاد زده می‌شوند، اما قابل اجرا نیستند و حتی به اذعان خودشان موفق نبوده‌اند. چرا؟ .

باید ‌و نباید‌های شکست خورده

در بسیاری از عرصه‌های زندگی این باید و نباید‌ها شکست خورده‌ وعملکردی ندارند. این شکست تا حدودی به طراحان و مجریان آن ربط داده می‌شود که به زعم مردم "خود آنچه که می‌نمایند، نیستند".
نسلی که در دهه پنجاه تن به آب زد، هنوز زنده است و می‌تواند وضعیت جامعه و کنار دریا را بدون "طرح سالم‌سازی" در آن زمان و با "طرح سالم‌سازی!" اکنون مقایسه کند.
واقعیت این است که نتیجه همه باید‌ها و نبایدها و طرح‌های "سالم‌سازی" این شد تا سهم زنان از دریا به ساحل خلاصه شود و آن‌ها "عطای" دریا رفتن در کشور خود را به "لقایش" بخشیدند.