استان كردستان بخشی از سرزمینی است كه تحت حكومت مادها اداره میشده است . بر اساس برخی بررسیهای تاریخی كردها یكی ازمشتقات مشهور نژاد آریایی هستند كه از حدود ۲۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح از شرق به ایران وارد شده و به شمال غربی و مشرق دریاچه ارومیه مهاجرت کردهاند.
مركز استان كردستان شهر سنندج است كه در فاصله ۵۲۰ كیلومتری جنوب غربی تهران قرار دارد .
بنیاد جدید آن در سال ۱۰۴۶ هجری قمری توسط سلیمان خان اردلان پایه گذاری شد. عکس: روز برفی سنندج.
در تقسیمات روزگار صفویه، كردستان ولایتی است كه از ولایت كرمانشان جدا و شامل چهار حاكم نشین خورخوره ، جوانرود ، اورامان و الكاء بانه بود.
بیشتر جنگلهای استان کردستان دراطراف شهرهای بانه و مریوان واقع شده و بعد از جنگلهای شمال ایران در درجه دوم اهمیت قرار دارد. در حال حاضر جنگلهای استان به صورت درختچه و بوتههای پراکنده درآمدهاند!!. معروفترین درختان جنگلی این جنگلها بلوط، گلابی، گردو، سیب وحشی، پسته وحشی، زالزالک، آلبالو جنگلی، نارون، افرا و درختهایی مانند گز و بید وحشی در کنار رودخانه هستند.
استان كردستان با داشتن اقلیم منحصر به فرد تنوع زیستی زیبایی را (گیاهی و جانوری) در خود جای داده است. آب و هوای استان دارای ویژگیهای اقلیم معتدل سرد است. وجود ارتفاعات و درههای ژرف و وزش باد غربی پوششهای گیاهی غنی و متنوع و زیبایی را در كردستان به وجود آورده است.
ارتفاعات، دامنهها و رشته کوههای متعدد استان کردستان از دیگر قابلیتهای تفرجگاهی آن به شمار میآیند. رشته کوههای غرب کشور به صورت رشتههایی موازی، تمامی پهنه استان را در بر گرفتهاند و محدوده طبیعی آن را تشکیل میدهند.
پالنگان یکی از روستاهای دهستان ژاورود از توابع شهرستان کامیاران در استان کردستان است و در ۴۷ کیلومتری شمالغرب این شهر و در دره تنگیور قرار دارد.
این روستا علاوه بر داشتن معماری زیبا، دارای چشمهها، آبشارها و طبیعتی سرشار از زیبایی منحصر به فرد در استان کردستان است و در کنار رودخانهای قرار گرفته که به رودخانه سیروان می پیوندد.
عمارت آصف وزیری (موزه خانه کُرد) یکی از عمارات زیبای سنندج است که در دوره صفویه بنا شده است .
این بنا دارای سبک معماری زیبا و منحصر به فردی است که در گچ بریها، ارسیهای قدیمی ، سنگهای تراشیده ،آجرهای تراش و طاقهایی هلالی و جناقی آن نهایت مهارت به کار برده شده است.
روستای اورامانات: اورامانات به معنی سرزمین اهورایى نام منطقهای کوهستانی در استان کردستان ایران و عراق با درههای پرپیچ و خم و عمیق و رودبارهای متعدد است. خانههاى روستای اورامانات با سنگ و اغلب به صورت خشكه و به صورت پلكانى ساخته شده است.
جشنها و آيينهايی كه در ميانكردان مرسوم است در برگيرنده جشنهای مذهبی، قومی و باستانی است كه ريشه در باورهای كهن مردم دارد و اغلب تاريخی و پارهای اسطورهای هستند.